امام صادق(ع): همانا بنده مومنی درباره حاجتی خدای خود را خوانده و دعا می‌کند در آن حال خداوند عزّوجلّ به فرشتگان گوید حاجت او را دیگرتر برآورید چون مشتاق شنیدن صدای دعای او هستم و در روز قیامت خدای عزّوجلّ به آن بنده خواهد گفت: بنده من دعا کردی و من برآوردن حاجت تو را مدتی به تأخیر انداختم و ثواب دیر برآوردن حاجتت الان چنین و چنان خواهد و درباره فلان مطلب دعا کردی باز هم دعایت را دیر مستجاب کردم و اکنون به عوض دیر مستجاب شدن دعایت مزد و پاداش فراوانی خواهم داد. امام صادق(ع) فرمود: همین که مومن خوبی نتیجه را می‌بیند آرزو می‌کند که ای کاش هیچ یک از دعاهایش در دنیا مستجاب نمی‌شد. (ب۲۱، ح۵،ص۱۱۱۲)

پیامبر اکرم(ع) فرمود: هر مسلمانی که دعا کرده و خدا را بخواند البته در غیر قطع رحم و گناه حتماً یکی از این سه نعمت به او داده خواهد شد.

اول: خواسته‌اش را بزودی برآورد.

دوم: ذخیره آخرتش قرار دهد.

سوم: پیشامد ناگواری را از او دور کند.

یاران گفتند اگر چنین است فروان دعا کنیم. فرمود: فراوان دعا کنید.

امام صادق(ع): خداوند در روز قیامت دعای مومنان را جزء کارهای نیک آنان شمرده و به همین بهانه در بهشت جای بهتری به آنان خواهد داد.

علی(ع): دعا سپر مومن در مقابل بلاها است و اگر درب خانه‌ای را زیاد بکوبی عاقبت به رویت باز شود. خداوند دوست دارد بندگانش از او درخواست کنند و به پاداش دعای آنان در روز قیامت مانند عملهای دیگرشان خواهد داد.     (وسائل الشیعه)

امام صادق(ع): بر شما باد به دعا کردن چه اینکه هیچ وسیله‌ای مانند دعا شما را به مقامات قرب معنوی نزدیک نمی‌کند.

رسول اکرم(ع): دعا مغز و روح عبادتها است هیچ دعایی بی‌اثر نمی‌ماند و لااقل کفاره بعضی از گناهان واقع می‌شود.          (وسائل الشیعه)