ایرنا:
بررسی وضعیت پست در کشورهای درحال‌توسعه نشان می‌دهد بین توسعه صنعت پست و پیشرفت آن کشورها، رابطه مستقیمی برقرار است. در کشورهای پیشرفته نیز پست نمایانگر میزان فعالیت‌های صنعتی، تحرک بازرگانی، توسعه اقتصادی و برآورده‌کننده نیازهای بخش تولید و محرک اصلی اقتصاد دیجیتالی است.

بسیاری بر این باورند که توسعه یافتگی و گذر از پست سنتی به پستی مدرن و امروزی، در گروه بهره برداری حداکثری از فناوری اطلاعات و تکنولوژی‌های نوین است. گرچه این باور، کاملاً صحیح است و کسی هم منکر آن نیست، اما در شبکه پست که بخش عمده کار آن بر دوش نیروی انسانی و به کمک سخت افزارهاست، نیازمند تحول از جنس دیگری بوده و هست.

تحولی که در کنار، تقویت سیستم‌های نرم افزاری و فناوری اطلاعات، از توسعه ناوگان حمل و نقل، گسترش فضاهای فیزیکی و ایجاد نگاه منطقه‌ای و استانی، تجهیز نیروی انسانی و توجه به نیازهای آن‌ها غافل نبوده است.

از زمانی که نقش مرسولات عادی و نامه در شبکه پستی کمرنگ شد، مسئولان و تصمیم سازان پست به این فکر افتادند که زمان تغییر فرارسیده و باید هر چه سریع‌تر خودشان را با رویکردهای جدید خدمات رسانی متناسب با تحولات بازار و نیازهای مشتریان، به‌روز رسانی کنند. اما تا چند سال پیش آهنگ این تحولات به دلایل مختلف شتاب چندانی نداشت.

اما طی چند سال اخیر، جهت گیری به سمت اقتصاد دیجیتال در شرکت ملّی پست به‌صورت جدی و عملیاتی کلید خورد و اقداماتی نیز به‌منظور نوسازی و پوست اندازی انجام شد. شبکه پستی کم‌کم به کمک اینترنت بیشتر به‌سوی جذب بازارهای خرد و کلان سوق پیدا کرد. اما در شب و روزهای پایانی سال ۹۸، درست زمانی که پست پرترافیک‌ترین ایام سال را می‌گذراند و همه می‌خواهند هدایا، خریدها و امانات‌شان از این سوی کشور به آن سوی دیگر بفرستند؛ سونامی کرونا آغاز شد و محدودیت‌های سخت رفت و آمد تمام کشور را فراگرفت.

کسب و کارهای مجازی و فروشگاه‌های اینترنتی که پیش از این رشد شتابنده‌ای را آغاز کرده بودند، جهـــش یک‌باره‌ای به خود گرفتند و هر روز شاید ظهور ده‌ها فروشگاه از این دست بودیم که قصد داشتند سفارش‌ها و بسته‌های مشتریان خود را به کمک شبکه پستی - به دلیل ارزان‌ترین، گسترده‌ترین و مطمئن‌ترین شیوه ارسال به دست آن‌ها برسانند. این موضوع موجب شد به‌یک‌باره سیلی عظیم از مرسولات و بسته‌های پستی، روانه مرکز تجزیه مبادلات شرکت ملّی پست شده و کار کارکنان این مرکز، لحظه به لحظه بیشتر شود.

تکیه بر اصول مدیریت بحران می‌طلبید در چنین شرایطی، توسعه و به‌روزرسانی زیرساخت‌های سخت افزاری و نرم افزاری از جمله استقرار سیستم سورتینگ مکانیزه شتاب بیشتری به خود بگیرد، مراکز تجزیه و مبادلات با نگاه منطقه‌ای و استانی توسعه یابد و تقویت ناوگان شهری، بین شهری و موتوری شبکه حمل و نقل پست، به‌عنوان طرح‌های اولویت دار در دستور کار قرار گیرد.

خوشبختانه با پیگیری‌های مجدانه و تلاش شبانه روزی، بخش زیادی از این اهداف مانند راه اندازی مرکز تجزیه و مبادلات شماره دو در خارج از شهر تهران و استقرار نخستین سیستم سورتینگ هوشمند بسته و امانات در این مرکز، ایجاد پنج هاب پستی یا همان مرکز تجزیه مبادلات در پنج استان پرترافیک کشور، خرید بیش از ۴۰۰ دستگاه خودروی سبک و کامیون و افزون بر دو هزار دستگاه موتورسیکلت و تزریق آن به شبکه حمل و نقل به‌سرعت انجام شد و بخش دیگری نیز در حال انجام است.

در این میان توجه به بهبود کیفیت خدمات متناسب با افزایش بار ترافیک مرسولات و از همه مهم‌تر نیازهای نیروی انسانی به‌عنوان اصلی‌ترین سرمایه این شبکه با حساسیت ویژه‌ای دنبال شد.  پست به‌عنوان یک سرمایه اجتماعی و شبکه‌ای با قدمت هزاران سال که توانسته اعتماد و اطمینان را به اصلی‌ترین نماد خود تبدیل کند نیازمند این نوسازی بود تا بتواند در سایه تأمین نیاز مشتریانش، از مهم‌ترین دارایی خود یعنی اعتماد مردم نیز محافظت کند.