ایرنا:
افزایش مصرف گاز خانگی با سرد شدن هوا در کشور، ‌باعث شده تا هر ساله شاهد محدودیت و یا قطع گاز نیروگاه‌ها و صنایع باشیم. امسال نیز با هدف کنترل مصرف، دیسپچینگ شرکت ملی گاز از محدودیتی سه ماهه برای تحویل گاز کارخانه‌های سیمان خبر داده است.

شبکه گازرسانی ایران را شاید بتوان بزرگترین شبکه گازرسانی جهان دانست که از بزرگترین شهرها تا دورترین روستاها را تحت پوشش قرار داده است. این امر سبب شده تا گاز به عنوان اصلی‌ترین سوخت در بخش‌های مختلف از مصرف خانگی تا نیروگاه‌های تولید برق شناخته شود.

اما با وجود تولید بیش از ۷۰۰ میلیون متر مکعب گاز در روز، به دلیل شدت بالای مصرف انرژی در ایران، فصل زمستان مصرف گاز صنایع و نیروگاه‌ها محدود می‌شود تا گاز مورد نیاز مصرف خانگی به طور کامل تامین باشد.

البته با محدودشدن تحویل گاز به صنایع و نیروگاه‌ها، ‌سوخت مایع مورد نیاز مانند گازوئیل و یا نفت کوره تامین می‌شود.

امسال نیز که سرما زودتر از همیشه مهمان ایرانیان شده،‌ مصرف گاز در بخش خانگی افزایش پیدا کرده و از همین رو شرکت ملی گاز ایران به منظور پایداری شبکه گاز خانگی، محدودیت مصرف را برای کارخانه‌های سیمان در نظر گرفته است.

در این میان تولیدکنندگان سیمان معتقدند که این تصمیم به تعطیلی واحدها می‌انجامد چرا که استفاده از سوخت مازوت هزینه زیادی را به واحدها تحمیل می‌کند.

این در حالی است که بر اساس مصوبه اردیبهشت ماه دولت، قیمت هر لیتر نفت کوره مصرفی کارخانه‌های سیمان که به شبکه سراسری گاز اتصال ندارند و آن دسته از کارخانه‌های سیمان که به دلیل کمبود گاز در ماه‌های سرد سال مجبور به استفاده از نفت کوره می‌شوند، معادل قیمت گاز مصرفی بخش صنعت و معدن تعیین می شود بنابراین کارخانه‌های تولید سیمان نباید نگران افزایش هزینه سوخت خود باشند.

بر این اساس مقرر شده تا کارخانه‌های سیمان از ۱۵ آذرماه تا ۱۵ اسفند سال جاری و به مدت سه ماه،‌ ۹ هزار متر مکعب گاز در شبانه روز دریافت خواهند کرد و باید بقیه سوخت خود را از سوخت‌های مایع دریافت کنند.

البته استفاده از سوخت مایع اثرات زیست محیطی منفی به دنبال دارد که می‌توان با کنترل مصرف گاز از محدودیت و یا قطع گاز صنایع جلوگیری کرد.

از سوی دیگر نیروگاه‌ها نیز هر ساله در زمستان با افزایش مصرف بخش خانگی، با کمبود گاز رو به رو می‌شوند که علاوه بر زیان اقتصادی به کشور، ‌باعث افزایش آلاینده‌ها در هوا خواهد شد.

شدت مصرف انرژی در ایران، سه برابر میانگین جهانی و پنج برابر کشورهای توسعه یافته است. واقعی‌نبودن قیمت‌ها و پرداخت یارانه دولتی به حامل‌های انرژی از سوی دولت سبب شده تا ایرانی‌ها در مصرف سوخت بد مصرف باشند.

همچنین پرمصرف‌بودن تجهیزات مختلف و خودروها نیز در این میان بی‌تاثیر نیست. هدررفت انرژی در نیروگاه‌های کشور بالاست و منازل نیز استانداردهای لازم برای کاهش مصرف را رعایت نمی‌کنند و همین امر زمینه افزایش مصرف انرژی در کشور را فراهم کرده است.