ایسنا:
محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر در صدد اجرای طرحی برای تولید منسوجات رسانا برای صنایع مختلف هستند. از این منسوجات در صنایع پزشکی، ورزشی، حفاظتی و نظامی استفاده می‌شود.

 به گزارش ایسنا، بهاره موذن‌چی، دانش‌آموخته دکتری دانشکده مهندسی نساجی رشته شیمی نساجی و علوم  الیاف دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «تکمیل سریع منسوج پلی استر با سنتز در محل با نانوذرات فلزی جهت ایجاد خاصیت رسانای الکتریکی» گفت: این  پروژه در راستای تولید منسوجات رسانا  در مرحله آزمایشگاهی اجرایی شده است.

وی با بیان اینکه منسوجات رسانا به روش‌های دیگر در کشور و سایر کشورها اجرایی شده است، گفت: تاکنون از روش منسوجات استفاده نشده است.

موذن‌چی با اشاره به روش‌هایی که تاکنون استفاده شده، گفت: این روش‌ها، منجر به تولید منسوجات رسانا شده است، ولی هزینه زیادی را صرف آن کرده‌اند تا این پارچه‌ها تولید شوند؛ زیرا از تار و پود الیاف فلزی و یا از مواد اولیه گران‌قیمت مانند پلیمرهای رسانا و یا مواد کربنی استفاده کرده‌اند. این روش‌ها منجر شده است که پارچه نهایی منعطف نباشد و از قیمت بالایی نیز برخوردار باشد.

این محقق ادامه داد: در منسوجاتی که با روش‌های دیگر رسانا شده، مدت زمان فرایند طولانی بوده است، اما روشی که ما در پیش می‌گیریم در مدت ۴۵ دقیقه یک پارچه، رسانا می‌شود.

موذن‌چی با اشاره به مزیت‌های روش سنتز در محل برای رسانا شدن منسوجات گفت: علاوه بر اینکه مدت زمان کوتاهی برای رسانا شدن پارچه در این روش صرف می‌شود،  هزینه کمتری نیز دارد.

وی عنوان کرد: در این آزمایش‌ها از پارچه‌های پلی استر و پنبه معمولی استفاده کردیم که در یک مرحله نتیجه آزمایش‌ها مشخص شد.

به گفته موذن‌چی، از این منسوجات در صنایع پزشکی، ورزشی، حفاظتی و نظامی استفاده می‌شود.

محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به روش خود برای رسانا شدن منسوجات، گفت: در این روش، نانوذرات فلزی در یک مرحله در پارچه نشانده می‌شود که این پارچه صددرصد خاصیت حفاظت در برابر اشعه را داشته و مقاومتی برابر با یک اهم دارند.

وی با تاکید بر اینکه در این روش، روش «تکمیل سریع» بکار گرفته شده است، بیان کرد: این طرح در مقیاس آزمایشگاهی اجرایی شده که قابلیت صنعتی شدن نیز دارد.

دانش‌آموخته دکتری دانشکده مهندسی نساجی رشته شیمی نساجی و علوم الیاف دانشگاه صنعتی امیرکبیر ادامه داد: در حال حاضر با صنایع مختلف صحبت کردیم و منتظر جواب آنها در  راستای استفاده از روش سنتز در محل و برای تولید پارچه‌های رسانا هستیم.

موذن‌چی گفت: از این روش می‌توان در پارچه‌های رسانا در  پزشکی از راه دور، لباس‌های ورزشی دارای ال ای دی کابل، سنسور، سوپرخازن و ... بهره برد.

بنا بر اعلام روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، این پروژه به راهنمایی دکتر مجید منتظر، استاد دانشکده مهندسی نساجی این دانشگاه انجام شده است.